SPAWANIE METODĄ TIG, MIG-MAG
TIG – (ang. tungsten inert gas) ,zwanej też GTAW – Gas Tungsten Arc Welding, oznaczoną kodem 141 to metoda spawania nietopliwą elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych takich jak argon, hel lub mieszanki argonu i helu. Łuk jarzy się pomiędzy elektrodą wykonaną z wolframu (zielona) lub wolframu z dodatkami (Tor, Lantan, Cer – inne kolory oznaczeń), a spawanym materiałem. W większości przypadków elektroda wolframowa (palnik TIG) jest dołączana do minusa, a zacisk "masy" do plusa spawarki. Wydziela to więcej ciepła w miejscu powstawania spoiny, a nie w elektrodzie (elektrony przepływają od minusa do plusa).
Zastosowanie: Do spawania ręcznego lub automatycznego. Metodą TIG spawa się prądem stałym wszystkie gatunki stali, zwłaszcza stale wysokostopowe oraz metale nieżelazne. Największe zastosowanie znajduje przy łączeniu (prądem przemiennym) aluminium i stopów aluminium ze względu na uzyskanie lepszych złącz niż przy spawaniu gazowym.
|
|
Najczęściej stosowane parametry technologiczne:
natężenie 5 – 600 A w trybie ciągłym lub impulsowym,
napięcie 10 – 30 V,
prędkość spawania 0,12 – 0,21 m/min
średnica elektrody 0,5 – 6,4 mm,
natężenie przepływu gazu ochronnego 7 – 20 l/min
Zalety
najlepsza ze wszystkich metod spawania jakość połączeń,
możliwość zrobotyzowania,
spawanie elementów o szerokim zakresie grubości (jedyna metoda do napawania i spawania artystycznego detali poniżej 1 mm grubości; tylko w trybie impulsowym z łukiem prowadzącym służącym do lepszego celowania w miejsce wykonania spoiny),
możliwość spawania we wszystkich pozycjach
Wady
mała wydajność w przypadku spawania ręcznego (w praktyce rekompensowana jakością spoin),
konieczność stosowania dodatkowej osłony przed wiatrem przy spawaniu w przestrzeni otwartej
|
|
Spawanie MIG/MAG (ang. Metal Inert Gas / Metal Active Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych (MIG) lub aktywnych (MAG). Jako gazy ochronne najczęściej stosuje się argon, hel oraz mieszaniny tych gazów. Natomiast jako gazy aktywne – dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem.
W metodzie MIG/MAG łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem a elektrodą w postaci drutu. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu obojętnego lub aktywnego. Metoda nadaje się do spawania większości materiałów,dobierając druty elektrodowe odpowiednie dla różnych metali.
Parametry spawania
natężenie prądu: 60–500 A,
moc cieplna: 1,25 kW,
napięcie elektryczne: 18–28 V
prędkość spawania 0,2–0,5 m/min,
średnica drutu spawalniczego: zazwyczaj 0,5-4,0 mm,
natężenie przepływu gazu ochronnego 12–30 l/min
|
Zastosowanie metody
w liniach technologicznych i pracach montażowych,
do spawania automatycznego i półautomatycznego
Zalety metody
dobra jakość spoin,
duża wydajność,
możliwość zrobotyzowania metody,
możliwość spawania elementów o szerokim zakresie grubości,
możliwość spawania we wszystkich pozycjach
Wady metody
przeznaczona jest wyłącznie do spawania stali niestopowych (MAG)
w czasie spawania przy osłonie dwutlenku węgla występuje duży rozprysk metalu (MAG)
konieczność stosowania osłony przed wiatrem w czasie spawania na przestrzeni otwartej |
|